Runaljod

Rúnar munt þú finna ok ráðna stafi
Mjök stóra stafi, mjök stinna stafi
Er fáði fimbulþulr ok
Gerðu ginnregin
Ok reist hroftr rögna

Úr er af illu jarni oft leypr ræinn á hjarni
ÞUrs vældr kvenna kvillu kátr værðr fár af illu
Óss er flestra færða för, en skalpr er sværða

Nam ek upp rúnar
Æpandi nam

Ræið kvæða rossom væsta Reginn sló sværðet bæzta
Kaun er barna bolvan bol gorver mann folvan
Hagl er kaldastr korna Herjan skóp hæimin forna
Nauð gerer nappa kosti naktan kælr í frosti
Is köllum brú bræiða blindan þarf at læiða
Ár er gumna góði get ek at örr var Fróði
Sól er landa ljómi lúti ek að helgum dómi
Týr er einhendr ása oft værðr smiðr at blása

Bjarkan er laufgrænstr líma Loki bar flæ’rðar tima
Maðr er moldur auki mikill er græip á hauki

Nam ek upp rúnar
Æpandi nam

Laukr er, er fællr ór fjalle foss en gull ero nosser
ÝR er vetrgrænstr víða vant er, er brennr, at svíða